Joost Baars (1975) is dichter en essayist. Hij debuteerde in het voorjaar van 2017 bij Uitgeverij Van Oorschot met de bundel Binnenplaats, die zeer lovend werd ontvangen en werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Hij schrijft met enige regelmaat stukken voor Awater, Poëziekrant en Liter en is sinds kort redacteur van het op beeldende kunst en literatuur gerichte weblog Yes The Void.
genealogie van het spreken
huilen pijn voedsel zei de chimpansee
toen men hem vroeg
een radijs te beschrijven. spreken
is woorden tot je beschikking
hanteren voor waar-
voor ze in jou nog ontbreken.
huilen pijn voedsel, zeg je
nog voordat de eerste
je lippen verlaat,
blijf je zeggen daarna
met elk woord dat je leert
huilen. pijn. voedsel. iedere.
keer. als een cel bij het delen,
een vis op het droge, een vloot-
kapitein die landt aan een land
dat hij niet heeft gezocht
en zijn zwaard trekt, een volk
dat zijn witte verdelger
verwelkomt als god. dan de man
die uiteenvalt die achter
al die uiteenval de kamer
betreedt waarin wij
met elkaar in uiteenval
verkeren, verwonde
verwoording vertrokken verstomd
in een woordloze o
een kuikengebed
om hem die het lichaam
als moeder verteert
tot huilenpijnvoedsel
een nieuw eerste
woord voor ons
sprekers van taal zonder vrucht.