Mister Motley: tweeluik over kunstenaarsduo Mangano Van Rooy

1/2
'Kunst en liefde zijn zo verstrengeld in ons bestaan' – Marieke van Rooy over wel en niet samenwerken met Domenico Mangano 
Marieke van Rooy, Mister Motley, 20 november 2023

Hoe is het om samen te werken met je partner? In de groepstentoonstelling Yes, I Do bij Nieuw Dakota gaan vijf liefdes- en kunstenaarskoppels gaan in op de vervlechting en dynamiek van hun relatie en hun kunstenaarspraktijk. Marieke van Rooy schreef een tekst over de performance die ze voor Yes, I Do in haar eentje maakte. ‘Aan de ene kant geeft onze relatie mij de kracht om de volledige vrijheid op te zoeken in mijn artistieke werk, waarbij de speelse aspecten van ons koppel cruciaal zijn. Tegelijkertijd zit er in onze samenwerking, naast erkenning en waardering, ook afhankelijkheid en soms verstikking.’

De uitnodiging van curator Ellis Kat om een ode aan elkaar te brengen, waarbij ze feitelijk onze samenwerking als duo ontmoedigde, kwam voor mij op een bijzonder moment. Ik was op dat moment juist bezig met een heroriëntatie op mijn rol binnen ons duo, dat al tien jaar bestond. Dit persoonlijke zoekproces had in die periode impact op ons dagelijkse leven, omdat kunst en liefde zo verstrengeld zijn in ons bestaan. Het veroorzaakte een zekere mate van frictie, omdat het voor ons logische evenwicht als kunstenaarsgezin onder druk kwam te staan.

De opdracht voor de tentoonstelling in Nieuw Dakota bood plotseling veel vrijheid, maar was tegelijkertijd geen eenvoudige opgave omdat Domenico en ik normaal gesproken alles in overleg doen tijdens ons werkproces, en ik nu niet met hem kon overleggen. Tijdens mijn artist-in-residence in het Luceberthuis in Bergen, waar ik in september verbleef, werkte ik aan de performance voor de tentoonstelling. Doordat ik daar alleen was, zonder mijn gezin, kreeg ik de kans om diep na te denken over wat het precies is dat onze relatie met Domenico zo bijzonder maakt, en waarom die liefde zelfs is uitgesponnen naar ons werkende leven.

De conclusies van mijn reflecties vertaalde ik in verschillende aktes van een performance die een directe interactie met het publiek aangaat. Aan de ene kant geeft onze relatie mij de kracht om de volledige vrijheid op te zoeken in mijn artistieke werk, waarbij de speelse aspecten van ons koppel cruciaal zijn. Tegelijkertijd zit er in onze samenwerking, naast erkenning en waardering, ook afhankelijkheid en soms verstikking.

Tijdens de voorbereiding van de tentoonstelling overleed mijn vader onverwachts, na een kort ziekbed. Het rouwproces werd een integraal onderdeel van de voorbereiding van de performance en heeft een plek gekregen in de uitvoering, waardoor het voor zowel mij als het publiek een extra emotionele ervaring wordt. Ik reflecteer op de rol die Domenico vervult nu mijn vader niet meer in mijn leven is, en ontdek de gemeenschappelijke, maar toch ook de verschillende kenmerken die ze deelden. Dit heeft me nog meer naar Domenico toe doen groeien.

Ode aan de man die alles kan is een ‘levend kunstwerk’, bestaande uit drie aktes die Marieke van Rooy gedurende de tentoonstelling zal uitvoeren. Het werk is ontstaan in het Luceberthuis in Bergen, waar Van Rooy een maand lang woonde en werkte, los van haar gezin. De objecten uit deze residentie vormen het decor van de installatie. De verschillende aktes werpen licht op specifieke aspecten van de relatie tussen het koppel: Van Rooy en Domenico Mangano als geliefden, als kinderen die elkaars speelsheid aanmoedigen, en als steunpilaren. Deze laatste dimensie werd extra benadrukt toen Van Rooy’s vader tijdens het maakproces van dit werk overleed, en de rol van Mangano daardoor veranderde. In het kostuum van de Dansmarieke zijn elementen van zowel haar man als haar vader verweven.

Tijdens de tentoonstelling Yes, I Do zal Marieke van Rooy op willekeurige momenten aanwezig zijn om de performance uit te voeren. Yes, I Do is nog tot en met 17 december te zien.


2/2
'Ik heb haar zo geïnternaliseerd dat ik me deel voel van een duo waar ik mentaal niet van los kan komen' – Domenico Mangano over wel en niet samenwerken met Marieke van Rooy
Domenico Mangano, Mister Motley, 27 november 2023

Hoe is het om samen te werken met je partner? En hoe is het om ineens los te komen van die samenwerking? In de groepstentoonstelling Yes, I Do bij Nieuw Dakota gaan vijf liefdes- en kunstenaarskoppels gaan in op de vervlechting en dynamiek van hun relatie en hun kunstenaarspraktijk. Domenico Mangano schreef een tekst over het videowerk dat hij – na jarenlang nauw te hebben samengewerkt met Marieke van Rooy solo maakte voor de tentoonstelling Yes, I Do in Nieuw Dakota.

Tijdens dit artistieke proces bevond ik mezelf na jaren ineens alleen aan het werk, wat mijn bescheidenheid op een prikkelende manier uitdaagde. In het afgelopen jaar is keramiek het leidende medium geworden in mijn praktijk. Voor Yes, I Do in Nieuw Dakota wilde ik echter terugkeren naar mijn oorspronkelijke liefde: videokunst. Mijn carrière begon als videomaker, en mijn internationale doorbraak kwam met een intiem filmportret dat ik maakte over, en met, mijn schizofrene oom, met wie ik nauw verbonden was: De video van Mimmo. Nu, 23 jaar later, heb ik een intieme video gemaakt, in combinatie met een lied, over mijn wederhelft Marieke.

Tijdens het creatieve proces had ik moeite met het verbergen van deze ‘ode’ aan Marieke, hoewel het mysterie me wel heeft vermaakt. Ik miste het om met haar te praten en haar op de hoogte te stellen van het werk dat ik voor en over haar aan het maken was; haar kritiek en onze oprechte relatie brachten me er bijna toe alles aan haar op te biechten. Hoewel ik in het verleden gewend was om als ‘solist’ te werken, denk ik dat, omdat Marieke en ons verhaal het onderwerp zijn van dit werk, haar aanwezigheid en persoonlijkheid altijd voelbaar zijn. Ik heb haar waarschijnlijk zo geïnternaliseerd dat ik me deel voel van een duo waar ik mentaal niet van los kan komen. Toch heb ik alles zo gepland om de toeschouwers mee te nemen in mijn idealisering van Marieke via mijn gedachten, stem en blik, gebruikmakend van de charme en vrolijke gevoeligheid van het lied.

Ik heb eindelijk mijn langgekoesterde visie vervuld: het schrijven en zingen van een lied zonder enige ervaring op dat gebied, gedreven door het verlangen om plezier te hebben en potentiële luisteraars te laten lachen. Een zomerhit gewijd aan Marieke, een eenvoudige melodie met meer of minder expliciete verwijzingen naar de zomer, brengt een gevoel van zorgeloosheid over en is een verhaal voor de ‘zomer van mogelijkheden’. Het heeft de kracht om de hoofden en harten van mensen binnen te dringen, waar ze ook zijn, van stranden tot disco’s, auto’s tot supermarkten. Zonder een magische formule te hebben, zijn de teksten van mijn lied grappig, verwarrend en natuurlijk romantisch. De coupletten en het refrein parodiëren onze persoonlijkheden met anekdotes en stereotypen uit ons leven. De videoclip, opgenomen tijdens onze zomervakantie, gebruikt dagelijkse momenten om de essentie van ons leven als stel zichtbaar te maken.

Yes, I Do is nog tot en met 17 december te zien in Nieuw Dakota.

Over Domenico en Marieke
Domenico Mangano (1976, IT) en Marieke van Rooy (1974, NL) zijn sinds 2014 een kunstenaarsduo dat bekendstaat onder de naam Mangano Van Rooy. Hun liefdesverhaal begon als een scène uit een clichématige film, op het zonovergoten strand van Sicilië: een Italiaan en een blondine uit Nederland werden op slag verliefd, terwijl ze ‘dolfijntje’ en ‘walvisje’ speelden in de branding. Bijna tien jaar geleden, met de komst van hun kinderen, werd het praktischer voor Mangano en Van Rooy om als kunstenaarsduo samen te werken. Maar dit jaar zijn ze gaan nadenken over de mogelijkheid om weer individueel verder te gaan, wat soms tot discussies en frictie heeft geleid. Tijdens het creëren van werk voor deze tentoonstelling hebben ze de proef op de som genomen en hebben ze ontdekt hoe sterk hun band is en hoezeer ze elkaar nodig hebben, zowel in hun samenwerking als in hun liefdesrelatie.